پس از اختراع دستگاه  E1 که می توانستند از یک زوج سیم تلفن به نحوی استفاده کنند که30 مشترک بصورت همزمان بارتباط بانقاط مختلف داشته باشند ولی هر کدام با سرعت ارسال اطلاعات حدود 56Kbps . اما به دنبال سرعت های بالاتر برای انتقال اطلاعات بودند و از آنجا مودم DSL کشف شد . این مودم می تواند از یک زوج سیم معمولی اطلاعات را تا

8Mbps منتقل نماید که این مودم یک سمتآن به کامپیوتر مشترک و سمت دیگر پس از اتصال به spiliter (جدا کننده که سر دیگر جدا کننده به تلفن متصل می گردد ) سر سوم جداکننده به سمت شرکت مخابرات بوسیله زوج سیم مربوطه رفته و در مکز مخابرات (PSTN) به دستگاه spiliter متصل و یک سر خورج این دستگاه جداکننده به سوئیچ مرکز مخابرات و سر دیگر خروجی دستگاه spiliter مربوط به دستگاه ISP مربوطه (سرویس دهنده اینترنت) متصل می گردد. پس در نهایت محدودیت پهنای باند زوج سیم به تلفات خط انتقال(مسافت بین دو نتطه مرتبط شده) و دستگاه های سرویس دهنده مثل مودم ADSL که از معروف ترین مودم های DSL می باشد ؛ بستگی دارد .